تجزیه و تحلیل رسوب شناسی نهشته های آواری الیگوسن منطقه شمال نیشابور

در این مطالعه نهشته های الیگوسن زون بینالود در سه برش باغشن گچ، دامنجان و طاغان واقع در شمال نیشابور مورد مطالعه قرار گرفت. مطالعات بافتی و ساختارهای رسوبی این نهشته ها منجر به شناسایی 3 مجموعه رخساره سنگی دانه درشت (gmg,gcm,gmm,gh,gp,gt) ، دانه متوسط (sh,sp,st,sr,sm,sl) و دانه ریز(fl,fm) و 5 عنصر ساختاری (sb,lv,ff ch,la) شد. مطالعه اثار فسیلی این نهشته ها نیز منجر به شناسایی اثار فسیلی , arenicolites isp, steinichnus isp, scoyenia isp, taenidium barrette isp, j – shaped burrows, horizontal u-shaped burrows, cochlichnus isp, ant nests شد. در مجموع با توجه به مشاهدات صحرایی و مطالعات رخساره ای و آثار فسیلی، محیط تشکیل این نهشته ها محیط رودخانه ای در نظر گرفته شد. مطالعات پتروگرافی نشان دهنده ترکیب پلی میکتیک برای کنگلومراها و ترکیب لیت ارنایت تا لیتیک ارکوز برای ماسه سنگ ها، در سه برش می باشد. مطالعات پتروگرافی و ژئوشیمیایی نشان دهنده موقعیت تکتونیکی حاشیه فعال قاره ای برای ماسه سنگ های برش دامنجان و موقعیت کمان ماگمایی برای ماسه سنگهای برش باغشن گچ است. مطالعات ژئوشیمیایی و پتروگرافی نشان دهنده وجود شرایط هوازدگی شدیدتر برش دامنجان نسبت به برش باغشن گچ و همچنین بیان کننده خشک تر شدن آب و هوا در طول الیگوسن است. از فرایندهای اصلی دیاژنتیکی که نهشته های الیگوسن را تحت تاثیر قرار داده می توان به فشردگی فیزیکی، سیمانی شدن ( اکسید آهن، کلسیتی )، دگرسانی، شکستگی و پرشدگی رگه ها اشاره کرد. مطالعات چینه نگاری سکانسی نشان دهنده وجود یک مرز sb1 در قسمت ابتدایی و گذر از ائوسن به الیگوسن بوده و همچنین مطالعات، براساس تغییرات رخساره ای، نشان دهنده تشکیل نهشته های الیگوسن در برش دامنجان در طی سه دسته رخساره رسوبی و برش طاغان در طی دو دسته رخساره رسوبی و برش باغشن گچ در طی چهار دسته رخساره رسوبی است.